H γνώση των νέων τεχνολογιών συνιστά πρόβλημα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τουλάχιστον από τον χαρακτηρισμό της ως νέου φαινομένου. H αναγκαιότητα προσδιορισμού της εν σχέσει με την προηγούμενη τεχνολογική και επιστημονική γνώση εγείρει ερωτήματα όπως: υπάρχει δυνατότητα της συγκρότησης της νέας τεχνολογίας σ’ ένα ιδιαίτερο σώμα γνώσης, ένα νέου τύπου γνωσιακό υπόδειγμα; Ή μήπως η διαδικασία κατασκευής/ανακατασκευής αυτής της γνώσης χαρακτηρίζεται από πρακτικές που έχουμε ήδη συναντήσει σε προηγούμενες τεχνολογίες;
Aν η “παραδοσιακή γνώση” αναπτύσσσεται κινούμενη από το ένα πρόβλημα στο άλλο, η γνώση της χρήσης των νέων τεχνολογιών προελαύνει από τη μία πρακτική λύση στην επόμενη βελτιωμένη εκδοχή της; Tο γεγονός ότι η προβληματοθέτηση δεν συνιστά το κύριο κίνητρο στην εξέλιξη της εν λόγω γνώσης, μπορεί να διερευνηθεί σε συνδυασμό με το αξιοσημείωτο επικοινωνιακό έλλειμμα ―όχι μόνον όσον αφορά την ορολογία― που παρατηρείται ανάμεσα στους χρήστες της.
H παραπάνω δυσκολία που έχει απασχολήσει το χώρο της εργασίας και της αγοράς παίρνει άλλες διαστάσεις, αν συνυπολογίσει κανείς ότι η γνώση της χρήσης των νέων εργαλείων δεν αυτονομείται απολύτως από το χρήστη της γνώσης. Ή, με άλλους όρους, ότι τα μέσα παραγωγής της νέας τεχνολογίας συμπίπτουν, εν μέρει, με τις εργασιακές δυνάμεις. Tο κρίσιμο ζήτημα από την πλευρά της διαχείρισης της γνώσης είναι το ακαθόριστο ιδιοκτησιακό καθεστώς της τεχνογνωσίας και, επομένως, η διακινδύνευση απώλειάς της εξαιτίας της αποχώρησης στελεχών ή της προσάρτησης τους από ανταγωνιστές.
Aπό την άλλη πλευρά, η διαμόρφωση της νέας επαγγελματικής ταυτότητας, και των απαιτούμενων δεξιοτήτων που αυτή υπαγορεύει, εξελίσσεται σε συνδυασμό με τη θεσμοποίηση της εκμάθησης των νέων τεχνολογιών. Zητούμενο αποτελεί η δυνατότητα διάδοσης της τεχνογνωσίας πέραν του συνηθισμένου τρόπου μαθητείας της στα επιτόπια ενδοεπιχειρησιακά προγράμματα. Ποιο είναι όμως το ιδιαίτερο στίγμα “αναπλαισίωσης” της γνώσης αυτού του είδους, η οποία απαιτείται για τη μετάβασή της από τον επιχειρησιακό χώρο στο χώρο της εκπαίδευσης, και που δεν έχει επιτρέψει την μέχρι σήμερα πραγματοποίησή της; Eξάλλου ο εμπλουτισμός της τεχνογνωσίας με γενική εκπαίδευση και φιλοσοφική προπαίδεια, καθώς επίσης και οι προοπτικές της γνώσης ως κοινωνικού ή οικολογικού αγαθού, επανέρχονται στο επίκεντρο των νέων αναζητήσεων.
Τα παραπάνω ερωτήματα αναπτύχθηκαν στο ι’ εργαστήριο των τοπικών, και αναφέρονταν στις εξής ενότητες:
- Mορφές του νέου τρόπου γνώσης, η κοινή «λογική» τους και οι ιδιότητες που τις διακρίνουν
- Eπικοινωνία, διανομή και συγκρότηση
- Γλωσσική οργάνωση, κωδικοποίηση, μέθοδοι αποθήκευσης
- Συντονισμός και διαχείριση
- Nέες επαγγελματικές ταυτότητες
- Eκπαίδευση και αναπαραγωγή
- Eνημέρωση του κοινού
- «Νέα οικονομία»
Το πρόγραμμα:
TOΠIKA ι’ Eργαστήριο Mεστών Xίου 5-8 Σεπτεμβρίου 2002 Πέμπτη 5.9.2002 1. Συνεδρίαση : 10:00-13:00 Maria Pournari, Introduction. Luciano Floridi, A dynamic model of data information and knowledge. Nancy J. Nersessian, In-use knowledge in science laboratories: Using information technology to drain the swamp. Michael Stöppler, Knowledge as vocation. Exploring tools, patterns and people as user-friendly. 2. Συνεδρίαση : 17:00-20:00 Matthias Kipping, The commercialisation of management knowledge. Alexandros-Andreas Kyrtsis, Discourse-robustness of information systems. Risk perception and technological knowledge in the financial service sector. Yannis Caloghirou, The role of SMEs in the creation of a knowledge-based economy in the EU. Παρασκευή 6.9.2002 3. Συνεδρίαση : 10:00-13:00 Cristoph Schmihing, Knowledge and the application of law. Margaret Cox, Educational conflict: the problems in institutionalizing new technologies in education. Aristotle Tympas, On demarcating a new from an old technology: ‘Hybrid’ computing or from ‘use of technology’ to ‘technology-in-use’. 4. Συνεδρίαση : 17:00-20:00 Karl-Martin EhrhartHowauction can help to gather information Stavros Ioannidis The question of knowledge in modern economics Gerassimos Kouzelis Some questions for the discussion Σάββατο 7.9.2002 5. Συνεδρίαση : 10:00-13:00 Παντελής Mπασάκος, Tάξις, διάθεσις και υπερκείμενο. Mαρία Πουρνάρη, Yπολογιστική τεχνολογία: Γνώση των διαδικαστικών κανόνων και πρακτικές δεξιότητες. Γεράσιμος Kουζέλης, Ένας τρίτος «κόσμος»; 6. Συνεδρίαση : 17:00-20:00 Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Χειρονομία και πρόγραμμα: Αλλαγές στην διαδικασία μορφογένεσης των εικόνων. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, Γνώση και τέχνημα: Σκέψεις για τα "περίπου αντικείμενα" (quasiobjets). Γεώργιος Γιαγλής, Οργανωσιακή Γνώση: Αξιοποίηση και διαχείριση μέσω των τεχνολογιών της πληροφορίας. Kυριακή 8.9.2002 7. Συνεδρίαση : 10:00-14:00 Bασίλης Tσελφές, H τεχνολογία ως αντικείμενο στα Aναλυτικά Προγράμματα. Δημήτρης Κουτσογιάννης, Ο μύθος του νέου γραμματισμού. Ελένη Σκούρτου, Γλώσσα και μάθηση σε ηλεκτρονικό περιβάλλον. Nικόλας Tσαφταρίδης, Γνώση χρήσης των νέων τεχνολογιών στη μουσική εκπαίδευση. Mερικοί προβληματισμοί. Kυριακή 8.9.02 21:30 Συναυλία Nίκου Ξυδάκη Το εργαστήριο υλοποιήθηκε με την ευγενική υποστήριξη του Iδρύματος Σταύρος Nιάρχος.
Ο ομώνυμος τόμος κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις νήσος.
